18 uur fotograferen!
Door mijn ouders en vrienden werd ik voor gek verklaard. Waarom? Ik heb als vrijwilliger gefotografeerd bij de Batavierenrace. We begonnen op vrijdagavond om elf uur en waren klaar op zaterdag rond zeven uur s'avonds. In totaal ben ik 38 uur achter elkaar wakker geweest (met een paar korte dutjes tussendoor) en ben ik 18 uur bezig geweest met fotograferen!Batavierenrace
De Bata(vierenrace) is een estafette die word gelopen van Nijmegen naar Enschede. Het is de grootste estafetteloop ter wereld! Er doen 8.500 lopers mee en daarnaast nog heel veel medewerkers (waar ik er dit jaar een van was!). De totale afstand is 175km, verdeeld over 25 etappes. De hardlopers zijn studenten vanuit het hele land. Met de race wordt ook geld opgehaald voor KWF. Voor mij was dit de eerste keer dat ik de Bata meemaakte. Ik was onder de indruk van hoe grootst het was. Wat een organisatie!
De fotoploeg
Ik reageerde op een oproep op Facebook waarin stond dat er nog fotografen nodig waren voor de fotoploeg. Fotografie is immers wat ik leuk vind, en ook nog eens studiegerelateerd! We hadden een ruime week van te voren een avond waarin alles werd uitgelegd. Hier werd het mij pas duidelijk dat we de hele nacht(!) zouden gaan fotograferen. Slik. Het werd gelukkig ook duidelijk dat het heel leuk zou worden. Dus dan gaan we ervoor! Er waren vier ploegen die er samen voor zorgden dat op elk wisselpunt zo veel mogelijk lopers werden gefotografeerd. Een soort massaproductie van foto's dus.
De race
We begonnen in Nijmegen, waar ook de race van start ging. Vanuit hier reden de ploegen naar de verschillende wisselpunten. In het begin was het natuurlijk hartstikke donker. Gelukkig had ik nog een oude opzetflitser liggen die ik een tijd terug had laten repareren (voor maar vijf euro!). Helaas begaf mijn flitser het alsnog bij het eerste wisselpunt. Ik heb nog wat geprobeerd te fotograferen met de interne flitser, maar dat was niet zo'n heel erg groot succes (lees: 'donkere foto's met een paar strepen'). Dus ik was heel blij toen het licht werd!
Ik heb ruim duizend foto´s gemaakt. Hierbij zitten aardig wat onscherpe foto´s. En veel foto´s met erg oncharmante gezichten. Want de renners gaan net even voor dat eind-sprintje, of zijn al helemaal kapot en vechten zich door de laatste paar meter. Maar sommige renners konden nog even lachen naar de camera!
Als het lopen van de Batavierenrace je te makkelijk lijkt, kun je het jezelf natuurlijk altijd nog wat moeilijker maken door een boomstam mee te nemen! Dit hele team heeft deze boomstam meegedragen. Wat een helden haha.
Naarmate de dag vorderde kwam er steeds meer publiek kijken. Tegen de tijd dat ik deze foto's nam was ik al zo'n 24 uur wakker. Ik had een beetje een dipje, maar na wat energiedrink en dextro kon ik er weer tegenaan.
We hebben erg geluk gehad met het weer. Zeker als ik hoor dat het de voorgaande twee jaar bijna alleen maar regen was. Toch heb ik ook in de regen gestaan. Erg lastig om te fotograferen terwijl je een paraplu vast moet houden. Maar elk geval bleven de camera en ik droog. Scheelt weer dat ik niet hoefde te rennen. Hoewel je van rennen wel warm wordt, ik was op dit punt half aan het bevriezen ondanks mijn duizend kleding-laagjes. Waarschijnlijk was een gebrek aan energie de nummer één oorzaak.
En dan komt de finale! Erg indrukwekkend om mee te maken. Er waren muziek, presentatoren en veel publiek. Eerst kwamen alle motorrijders die bij de race hadden geholpen de baan op rijden. En daarna kwamen de hardlopers die de laatste etappe renden. Op dit punt was ik helemaal over mijn moeheid heen. Kom maar op met die foto's!
Na de race was er een medewerkersdiner en 's avonds was er nog een groot feest op de campus. Het feest heb ik over geslagen gezien ik wel erg toe was aan mijn bedje.
Maar wat was het een beleving! Het was ontzettend gezellig met mijn fotoploeg. In de auto hadden we fantastische karaoke om wakker te blijven en we hebben ons er samen doorheen geslagen op de momenten dat we eigenlijk niet meer wilden.
Alle onscherpe en niet charmante foto's zijn trouwens wel op de site terug te vinden. Het was immers het doel om zo veel mogelijk lopers op de foto te zetten (en niet om prachtige foto's te maken).
Voor mij was het een te gek avontuur. De eerste keer sport fotograferen, de eerste keer 's nachts fotograferen met flitser en de eerste keer meer dan 24 uur achter elkaar wakker! En zomaar met twee vreemden in de auto stappen om door het land (en zelfs Duitsland) te rijden en mensen op de foto te zetten. Bizar. Geweldig. Volgend jaar weer!
Zou jij zo gek zijn om mee te doen?
Bedankt voor de reacties op mijn vorige artikel!
Liefs Senna
.jpg)
Hoi Senna,
BeantwoordenVerwijderenMooi verslag van deze hardloop race. Een mooie prestatie voor al deze lopers en zeker ook voor jouw met die mooie actie foto's!!
Groetjes, Marco
Hoi Senna,
BeantwoordenVerwijderenJe bent echt een kanjer!
Dat je dit gedaan hebt, pffft....best slopend zo'n lange inspanning achter elkaar. Maar je fotoverslag mag er wezen. Het geeft de sfeer heel mooi weer.
Knap hoor,
groetjes,
Maria
Wooow, Senna, supertof dat je dit gedaan hebt! Wat moet dit lastig geweest zijn, maar tegelijk zo enorm leuk. Ik bewonder je! Liefs :)
BeantwoordenVerwijderenHahaha, knettergek ben je natuurlijk om 18 uur achter elkaar te fotograferen ;-)
BeantwoordenVerwijderenMaar het siert je wel en met zo'n instelling kom je verder in deze wereld. Je mag trots zijn op jezelf en op de fotoresultaten. Top toch?
Groetjes,
René
Wow, wat gaaf dat je dit hebt gedaan! Maar 18 uur, jemiggg wat lang!!
BeantwoordenVerwijderenHahaha, die eerste foto onder je tekst dat mensen ook konden lachen, super grappig! Tof gedaan maar zeker zwaar, 38 uur achter elkaar wakker zijn, kan ik me voorstellen.
BeantwoordenVerwijderen