De Bata(vierenrace) is een estafette die word gelopen van Nijmegen naar Enschede. Het is de grootste estafetteloop ter wereld! Er doen 8.500 lopers mee en daarnaast nog heel veel medewerkers (waar ik er dit jaar een van was!). De totale afstand is 175km, verdeeld over 25 etappes. De hardlopers zijn studenten vanuit het hele land. Met de race wordt ook geld opgehaald voor KWF. Voor mij was dit de eerste keer dat ik de Bata meemaakte. Ik was onder de indruk van hoe grootst het was. Wat een organisatie! 

Ik reageerde op een oproep op Facebook waarin stond dat er nog fotografen nodig waren voor de fotoploeg. Fotografie is immers wat ik leuk vind, en ook nog eens studiegerelateerd! We hadden een ruime week van te voren een avond waarin alles werd uitgelegd. Hier werd het mij pas duidelijk dat we de hele nacht(!) zouden gaan fotograferen. Slik. Het werd gelukkig ook duidelijk dat het heel leuk zou worden. Dus dan gaan we ervoor! Er waren vier ploegen die er samen voor zorgden dat op elk wisselpunt zo veel mogelijk lopers werden gefotografeerd. Een soort massaproductie van foto's dus. 

We begonnen in Nijmegen, waar ook de race van start ging. Vanuit hier reden de ploegen naar de verschillende wisselpunten. In het begin was het natuurlijk hartstikke donker. Gelukkig had ik nog een oude opzetflitser liggen die ik een tijd terug had laten repareren (voor maar vijf euro!). Helaas begaf mijn flitser het alsnog bij het eerste wisselpunt. Ik heb nog wat geprobeerd te fotograferen met de interne flitser, maar dat was niet zo'n heel erg groot succes (lees: 'donkere foto's met een paar strepen'). Dus ik was heel blij toen het licht werd! 

Naarmate de dag vorderde kwam er steeds meer publiek kijken. Tegen de tijd dat ik deze foto's nam was ik al zo'n 24 uur wakker. Ik had een beetje een dipje, maar na wat energiedrink en dextro kon ik er weer tegenaan. 

We hebben erg geluk gehad met het weer. Zeker als ik hoor dat het de voorgaande twee jaar bijna alleen maar regen was. Toch heb ik ook in de regen gestaan. Erg lastig om te fotograferen terwijl je een paraplu vast moet houden. Maar elk geval bleven de camera en ik droog. Scheelt weer dat ik niet hoefde te rennen. Hoewel je van rennen wel warm wordt, ik was op dit punt half aan het bevriezen ondanks mijn duizend kleding-laagjes. Waarschijnlijk was een gebrek aan energie de nummer één oorzaak. 

En dan komt de finale! Erg indrukwekkend om mee te maken. Er waren muziek, presentatoren en veel publiek. Eerst kwamen alle motorrijders die bij de race hadden geholpen de baan op rijden. En daarna kwamen de hardlopers die de laatste etappe renden. Op dit punt was ik helemaal over mijn moeheid heen. Kom maar op met die foto's! 

Na de race was er een medewerkersdiner en 's avonds was er nog een groot feest op de campus. Het feest heb ik over geslagen gezien ik wel erg toe was aan mijn bedje. 

Maar wat was het een beleving! Het was ontzettend gezellig met mijn fotoploeg. In de auto hadden we fantastische karaoke om wakker te blijven en we hebben ons er samen doorheen geslagen op de momenten dat we eigenlijk niet meer wilden. 

Alle onscherpe en niet charmante foto's zijn trouwens wel op de site terug te vinden. Het was immers het doel om zo veel mogelijk lopers op de foto te zetten (en niet om prachtige foto's te maken). 

Voor mij was het een te gek avontuur. De eerste keer sport fotograferen, de eerste keer 's nachts fotograferen met flitser en de eerste keer meer dan 24 uur achter elkaar wakker! En zomaar met twee vreemden in de auto stappen om door het land (en zelfs Duitsland) te rijden en mensen op de foto te zetten. Bizar. Geweldig. Volgend jaar weer! 

Zou jij zo gek zijn om mee te doen?

Bedankt voor de reacties op mijn vorige artikel!

Liefs Senna

Ja, ik gebruik zelf Photoshop. Na veel oefenen en een paar lessen op school kan ik inmiddels aardig overweg met dit programma. Maar waar gebruik ik het dan voor? 

Een groot deel van de foto's die ik op mijn blog plaats zijn bewerkt. Wanneer ik een serie niet bewerk, is het vaker om de reden dat ik er te lui voor ben (of geen tijd heb), dan dat ik denk dat Photoshop niets zou kunnen verbeteren aan de foto. Maar soms kies ik er ook bewust voor om foto's niet te bewerken. 

Toen ik begon met fotograferen, laat we zeggen zo'n vijf jaar geleden, was ik ervan overtuigd dat je pas echt een goede fotograaf was als je je foto's helemaal niet hoefde te bewerken. Zelf deed ik bewerking in 'vlagen'. Meestal bewerkte ik helemaal niet, en dan opeens ging ik een tijd lang los met allerlei filters en zelfs teksten over mijn foto's (erg grappig om nu terug te zien). Tegenwoordig doe ik regelmatig bewerkingen, zoals contrast toevoegen, kleuren aanpassen en foto's recht zetten (ja, ik maak heel vaak scheve foto's. Ik zie op dat kleine schermpje gewoon niet of ze recht staan). 

Soms doe ik net even iets meer dan gemiddeld. Heb ik niet opgelet tijdens het fotograferen en staat er net een storend object op de achtergrond? Dan probeer ik dat nog wel eens weg te werken. 

Hoewel ik fotoshoppen echt een geweldige uitvinding vind die veel kan bijdrage aan een foto, heeft het ook een keerzijde. Je kunt er namelijk makkelijk foto's mee manipuleren. Ik ken (hobby)fotografen die volledig tegen het bewerken van foto's zijn (net als ik dus vroeger). Maar anderen vinden juist dat je met Photoshop een eigen stijl kunt toevoegen aan je foto's. Zelf vind ik voor beide wat te zeggen. Ik denk dat door het bewerken van foto's er een stukje 'echtheid' verloren gaat, maar daar voor in de plaats meer 'uniciteit' terug kan komen. Zeker wanneer een fotograaf in al zijn werk een zelfde stijl aanhoud. 

Als je mij zou vragen wat ik ervan vind dat foto's in advertenties en magazines gefotoshopt worden dan vind ik het lastig om daarover een mening te geven. Aan de ene kant vind ik het erg misleidend. De stralende witte tanden die je zogenaamd krijgt van die bepaalde tandpasta, of super slanke en mooie modellen die de nieuwste mode dragen. Aan de andere kant is dat nou eenmaal hoe reclame werkt. Die tanden zijn heus ook wel wit zonder Photoshop, en de modellen ook echt wel mooi. Maar ze willen ons overtuigen met de witste tanden en de slankste modellen (althans ik denk dat het zo werkt). Ik denk dat het goed zou zijn als bij reclames ect. een realistisch beeld neergezet zou worden. Toch moeten we ons ook niet gek laten maken door reclame. 

Wanneer fotografie ingezet wordt als kunstvorm, dan heb ik er al een andere mening over. Als ik bijvoorbeeld kijk naar de beeldmanipulaties van  Fiddleoak en Joel Robison, dan vind ik dit ontzettend inspirerend. Zij gebruiken Photoshop om een bepaald beeld en gevoel te creëren. Door foto's samen te voegen ontstaan hele surrealistische beelden. 

Ik vind dus dat er wanneer je bijvoorbeeld een product verkoopt, de foto's wel realistisch zouden moeten zijn. Maar bij fotografie als kunstvorm zijn er wat mij betreft geen grenzen aan hoe ver je kunt gaan met bewerken (al dan niet manipuleren) om een sfeer of gevoel te creëren.
Om eerlijk te zijn veranderd mijn mening over Photoshop regelmatig, en is het voor elke situatie weer anders.

In mijn hoofd zitten nog heel veel fotografie-ideeën om ooit uit te gaan voeren. Tussen al die ideeën zitten ook plannen waarbij ik beelden wil creëren met behulp van Photoshop. Door verschillende foto's samen te voegen, zoals ik bijvoorbeeld al deed in dit project. 

Wat vind jij van het fotoshoppen? en bewerk je zelf vaak foto's?

Bedankt voor de reacties op mijn vorige artikel!

Liefs, Senna