Inmiddels heb ik al heel wat heerlijke weken vakantie achter de rug. Nu kan ik weer gerust terug kijken op het laatste schoolproject. Het was een heel groot project, het enige vak van het gehele kwartiel (en dus lekker veel studiepunten die gehaald moesten worden). 

In het heel kort: we moesten een citygame maken die Enschede zou promoten, met daarbij nog heel veel eisen (die zo nu en dan veranderden). 

Hoewel we als team het project heel enthousiast begonnen, zagen we al snel meer valkuilen dan kansen. De laatste weken waren stressvoller dan toen ik mijn eindexamens moest halen. Het project zou eindigen met een driedaagse expositie en je zou een paar dagen van te voren horen of je mee mocht doen of niet. Voor ons gold op dat moment nog 'misschien wel misschien niet'... aaah de stress. Eigenlijk gaven we het toen al een beetje op, maar ik wilde het project toch heel graag halen. Waar ons doel eerst het halen van een acht was, waren we nu vooral aan het strijden voor een voldoende. Dit resulteerde in dagen en nachten met heel lang werken en weinig slapen. Hoewel we heel veel wèl werkend kregen waren een paar essentiële onderdelen nog niet af op de dag voor de expositie. Toch mochten we exposeren! Toen we dat hoorden keken we aan in ongeloof... houden ze ons voor de gek? 

Voor de eerste expositie-dag hadden we een uur om de installatie gereed te maken. De docenten waren optimistisch dat we in dat uurtje wel even alles konden fixen. haha. Dat was dus iets te rooskleurig gedacht, maar we hebben die dag wel nog super goed als een team gewerkt en gedurende de dag heel veel dingen gemaakt!

Terwijl er dus al bezoekers langskwamen waren wij nog bezig met; flyers afdrukken, zagen en schilderen (heen en weer naar mijn kamer en winkels om materialen op te halen), de app testen en fouten eruit halen, het in elkaar zetten van de installatie en nog wat codering optimaliseren. 

En... wonder boven wonder... op de dag dat de docenten kwamen beoordelen werkte het! De opluchting haha. (fun fact, het moment nadat de docenten weer weg waren brak er een onderdeel af en crashte de code).

Wat we uiteindelijk gemaakt hebben: een citygame genaamd Cracks in Time waarbij bezoekers een mysterie moeten oplossen. Je moet naar verschillende punten in de stad lopen die je kunt vinden via een app en daar kun je met een speciale VirtualReality-bril een omgeving betreden en zoeken naar clues. Als je het mysterie had opgelost kon je een gratis kof koffie drinken op een terrasje. 

3D-ontwerpen

Ik wilde graag beter worden in 3D-ontwerpen maken, dus dat is waar ik me het liefst mee bezig hield dit project (want ik moest ook programmeren en sensoren laten werken enzo). Ik ontwierp drie verschillende omgevingen: 

In mijn vrije tijd ben ik weer bezig geweest met het maken van een 3D character en animatie. Het schetsen en modelleren gaat steeds beter, het animeren vind ik nog steeds ontzettend lastig. Vandaar dat het ook maar een animatie van een paar seconden is geworden.

Ik zit nu in het tweede jaar van mijn studie Kunst&Techniek en volgend jaar moet ik een minor en stage gaan doen. Na lang zoeken heb ik besloten om een minor animatie te gaan volgen in Engeland! Eigenlijk was ik helemaal niet van plan om naar het buitenland te gaan. Nederland leek mij helemaal prima. Echter in ons land kon ik geen leuke minor vinden en toen kwam ik per toeval deze internationale minor tegen. Daar werd ik gelijk heel enthousiast van en hoe meer ik erover nadenk hoe leuker het mij lijkt! Nu moet ik nog wel geaccepteerd worden, dus dat is nog even spannend. 

Verschillende schetsen van de octopus: 

Voor dit vak moesten we een digitaal 3D-ontwerp maken en animeren. Het object moest bestaan uit twee gecombineerde voorwerpen. Na het maken van 3D schetsen (dus schetsen met diepte, oei moeilijk!) gingen we het voorwerp in het programma Maya maken. Ik combineerde een wekker en een drum.